Emil Albert Wedel (ur. 15 czerwca 1841, zm. 16 listopada 1919 w Warszawie) – przemysłowiec, syn Karola Wedla, założyciela fabryki słodyczy E. Wedel, luteranin.
W 1864 roku powrócił z zagranicy – po odbyciu praktyki w zakładach cukierniczych w Niemczech, Szwajcarii, Anglii, Francji i uzyskaniu doktoratu z chemii spożywczej. Włączył się w prowadzenie przedsiębiorstwa, będącego wówczas liczącym się w Warszawie zakładem przemysłowym.
W 1876 roku stał się jej właścicielem, gdyż w dniu swego ślubu z Eugenią z Bohmów (1856-1925) otrzymał przedsiębiorstwo w prezencie od ojca.
Z jego inicjatywy została zbudowana w 1893 kamienica Emila Wedla w Warszawie.